باز باران .... - شرم آب

    میخورد بربام خانه

          یادم  آمد  کربلا  را

              دشت پر شور و بلارا

                     گردش یک ظهرغمگین

                              گرم   و  خونین

لرزش  طفلان نالان

      زیر تیغ و نیزه هارا

           با صدای گریه های کودکانه

                    وندرین صحرای سوزان

 میدود طفلی سه ساله

                        پر ز ناله

                             دلشکسته

                                    پای خسته

باز باران  

     قطره قطره

         میچکد از چوب محمل

               آخ باران . . .

                   کی بباری بر تن عطشان یاران

                        تر کنند از آن گلو را

                              آخ باران . . .

                                        آخ باران . . .